--kendimi kötü hissediyorum.

--hissetme gereksiz bu düşünce.

--ama elimde değil.

--tamam,ben de hissettim.ama geçer.

--peki bekleyeyim mi??

--evet.

peki ruhu bulanırken insan ne yapmalı????daha da bulandırmalı ruhunu!!bunun için birebir çözüm:yeniden hönkürerek babam ve oğlumu seyretmekti galiba.yaptım mı???evet!!hönkürdüm mü???hem de en başından en sonuna kadar!!!

ruh bulantısından kusmak üzere olmak da ne acaip bi durumdur. insanın ruhu bulanır mı???bilmem;benimki bulandı sanırım.nedense ruhumu bulandıran kişilerden uzak durmak isterim ancak elimde değildir bu uzak durma durumu..eh o zaman yakın duralım desen o daha da bulandırır ruhunu....

h..

--bu çok hızlı oldu.

--evet benim için bile hızlı.

--düşün o zaman benim için ne kadar hızlı??

--boşver düşünme..

--peki , öyle yapıyorum zaten.

küçükken bayramlarda daha bi mutlu olurdum sanki.şimdilerde daha çok bi koşturmaca bayram demek.bulunmayan otobüs biletleri,geç kalınan alışveriş turları,eyvah bayram dönüşü yapılacak işler demek aslında şimdi bayram.

ama yine de bayram sabahı hep beraber kalkıp güzel bi bayram yemeği yemenin,annemin özenerek yaptığı tatlıyı kenarından kenarından götürmenin,artık harçlık almak yerine harçlık vermenin tadı çok güsel.hele de tüm aile bir arada olduğunda.....hala seviyorum ben bayramları.yorgun da olsam sonunda.bi de şu çikolataların oluşturduğu ekstra sivilceler olmasa...

sevgili yeğenim B.... çok çok küçükken ;şimdi çok büyüdü o ayrı eşek oldu yani;lojmanın önünde oturup bayram diye bi adamın gelmesini bekliyomuş bayram olduğunda.artık ne anladıysa çocuk aklıyla bayramdan??böyle de yaratıcıdır benim yeğenim.nerden geldiyse şimdi aklıma.eh insan beyni garip bişi böyle bi anda bambaşka yerlere götürebiliyo bizi..di mi cevat??evet benjamin ;hadi gidelim derdi cevat burda ama ne zamandır okumadım deli cevatı da...nerde çiziyo ki gökhan dabak??

kara tahta

yaz yaz sonra yayınlamadan sil...bu aralar modun bu.