öle giderken yavaş yavaş istemediğim mekana bi de baktım eski bi öğrencim karşımda.kocaman olmuş biz mezn ettikten bu yana.ne kadar da çabuk geçiyor zaman.onlar büyürken biz de büyüyoruz galiba.bazen büyümek zor geliyo bana. bi de sorumluluklarının artması var tabii.o yüzden işime gelmiyo ya zaten.ben istemiyorum büyümek!!!!!!!!!!!!!!!!!!ama bana sormuyo galiba kimse???
bi haftadır öl dolanıyorum etrafta.hani yerde mi gökte mi olduunu bilmezsin ya.öle aynen.zaman koşarak akıyo.kararlar alayım dedim o da olmadı.sadece içimin darlanmasıyla kaldım galiba.
çok ssevdiğim biri daha gidiyo buralardan."buralardan gitme ,buralar gitsin,sen gitme...."diyoz ama dinlemiyo kimse.ben de mi gitsem acaba?ama gücüm yok gitmeye de kalmaya da.zaten giderken -kaçmak için giderken yani!!-kendini de yanında götürüyor insan.o zaman da bi anlamı kalmıyo ki yaptığın eylemin.hayat aldığın büyük kararları uygulamana izin vermeden koşarak geçiyo.nereye acelesi varsa???ya da ben mi geç kalıyorum?
evet çaça da gidiyo işte.kim bilir o belki de hiç dönmez.zaten dönmesini beklemiyorum ki gidenlerin.(bunu söleyen dilim sadece galiba.içim bekliyo hala bana çaktırmadan.ama çok zekiyim bu gün yine.farkettim!!!!)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder