13.02.2007

dönüş tabii ki kürkçü dükkanına:(

elimde olsa da bazı zamanları uzatabilsem sonsuza kadar...galiba insan büyüdükçe daha bi farklı oluyo aile kavramı ve anlamı...gerçi hiç bişey için geç kalmaz insan ama ben geç kaldım biçok şey için!!!elimden gelenleri de esirgiyo muyum acaba???ne kadar bencil oluyo bazen insan denen şu canlı???ama elde değil işte.
tatil beni enerji ile doldurmak yerine daha da karamsar ve umutsuz yaptı galiba.hiç bu kadar zor gelmemişti sanki gelmek kürkçü dükkanına????diyorum ya hep bi gitme isteği ama yönünü bi türlü bilemediğim bi yere???yeni bi gidiş olsa ve çok uzaklara.....bi daha dönmek istemiyorum galiba .
saatlerce uyuyorum ama bi türlü bu yorgunluk hali gitmiyor üzerimden.bu kadar yorgun bi haldeyken insan nasıl geçirir kocaman bi dört ayı daha burda???bilmiyorum ama geçmek zorunda olduğunu biliyorum.bu zorunluluklar galiba beni bu kadar bunaltan???herşeyin keskin sınırları olmasından ve belli bir plan dahilinde olmasından çok bunaldım.ama plansız geçirebileceğim zamanları bile planlıyorum elimde olmadan.bende bi takıntı durumuna geldi bu.herşeyi daha önceden düşünüp ona göre yapma durumu.sanki düşündüğüm zamanda yıkamazsam çamaşırlarımı bi anda tüm dünyanın dengesi bozulacak!!ne saçma bi takıntı.hakikaten sd haklı galiba???bi anda teşhisi koydu kızcağız da ben bunca zamandır göremiyorum bunu????
yine bu tekdüzelik yine işler yine çalışmak,çalışmak,çalışmak.....ya ben yoruldum artık..hani şöyle bi kanun filan olsa hayat yorgunlarını erken emekli eden,üzerinden tüm zorunluluk ve sorumlulukları alan bi düzenleme falan.ama nerde?????daha yıllarca aynı düzende git ve gel.....yok yok olmayacak bu böyle.kesin bişey yapmak lazım ama ne????belki de dönüşü olmayan bi gidiş çözer bu durumu??e o kadar cesur da değilim aslında.
bi sihirli makine olsa.içine girip istediklerimizi düşünsek ve sadece düşünmekle gerçek olsa hepsi.evet biliyorum saçma. e düşkurusu olunca insan böle oluyo bi süre sonra....

Hiç yorum yok: