olmakla olmamak arasında kalmak sanırım en zoru.olmalı mı olmamalı mı diye kendi kendini yemek..olsa evet güzel olurdu. ama olmasa belki daha iyi olur.. tam bir kararsızlık durumu..
en zoru aslında kararsız kalmak.bir de karar verme yetkisine sahip olmamak.istediğin an kapıdan girip istediğin an çıkabilmek en büyük güç.ama nedense bu gücü kendimde bulmadım hiç!hep başkasındaydı güç.yine mi böyle olmak zorunda???bende mi problem acaba???bu kadar tesadüf olmaz değil mi???
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder